MX World

05/12/2019 10:16 - geplaatst door Stingray

Op woensdag 4 december 2019 nam Willy Maes afscheid van zijn familie. Hij overleed op 74-jarige leeftijd aan de gevolgen van een slepende ziekte. De gewezen motorcrosser bij de NBB, BLM en BMB was na zijn actieve loopbaan de stuwende kracht achter MC De Zwaluw in Arendonk. Het formele afscheid zal conform zijn wens gebeuren in familiale kring. Wie Willy een laatste groet wil brengen kan dat op maandag 9 december tussen 18.30 en 19.00 uur in Rouwcentrum Schillebeeckx, Hertevelden 36a te 2370 Arendonk.

Omdat we het geluk hadden van Willy goed te mogen kennen, schrijven we onze indrukken van een 'schone mens' neer onder Thor.

Meer onder Thor.

Willy Maes zette Arendonk als crossgemeente op de kaart. Als snotaap begon hij te crossen bij de Brommersbond (NBB), waar hij diverse provinciale en nationale titels scoorde. Maar veel is daarvan niet terug te vinden. Destijds supporterde heel Arendonk voor Willy en rezen er diverse motorclubs op. Steeds meer Arendonkenaars namen na hem de start in de brommer- of motorcross.

Na zijn actieve carrière was Willy een van de sterke mannen in MC De Zwaluw, lange tijd een van de toonaangevende clubs in de BMB. Mede onder zijn impuls kreeg Arendonk zijn jaarlijkse motorcross. Heel het dorp werd doorkruist: in de Broekstraat, op de Voortjens, later heel wat jaren op de Kruisberg en tenslotte op het Glosso Circuit. Daar werden later ook Supermotard- en SX-wedstrijden georganiseerd. Zelfs enkele grass-tracks prijken op de kalenders van MC De Zwaluw. De club stond ook in voor de eerste Supercross op de veilinghallen in Hoogstraten. Wie daar bij was vergeet nooit dat spektakel met de lievelingspiloot van het publiek, de indiaan Louie Franco, die er Eric Geboers aftroefde op de houten hindernissen van Bob De Jong. MC De Zwaluw werd enkele jaren geleden ontbonden maar gold  toch als een voorbeeld voor vele organisatoren.

Met Willy als steeds positieve en vooruit denkende trekker. Met dezelfde gretigheid en ambitie beoefende 'Grote Wim' zijn hobby in het topbiljarten. In Café Angele, waar voor heen ook de club gevestigd was. Het ging om niets, maar er werd gebiljart op het scherp van de snede. Willy bleef die gedreven sportman, maar met het hart op de juiste plaats en altijd een rolmodel als het om fairplay ging. Hij ging helemaal op in de prestaties van zijn neefje Wim Van Hoof (nu sleutelaar bij Standing Construct) die bij VLM crosste.

Helaas, enkele jaren geleden begonnen voor hem gezondheidsproblemen op te duiken. Mobiliteit werd een probleem, maar hij kon rekenen op enkele gouden vrienden, die hem brachten waar hij maar wilde. Het zal ook voor die paar mensen een harde noot om kraken zijn. De laatste jaren verhuisden Wim en zijn vrouw Wilma naar een nieuwe woning, aangepast aan de beperkingen. Daar bracht ik hem afgelopen zomer een spontaan bezoek. Hoewel het hem niet zo goed meer ging kwamen ogenblikkelijk de dozen met foto's boven. Ik wilde maar enkele minuten blijven, maar ik wist eigenlijk op voorhand dat de voormiddag er wel aan zou zijn. Onze rode draad, de motorcross, bood eindeloze gespreksmogelijkheden, ook al omdat Willy en ik eigenlijk best gelijklopende meningen deelden. Ik ben nu zo blij dat ik deze voormiddag met hem door bracht. Een mooie herinnering, want niemand dacht op die zomerse dag dat het afscheid dichtbij was.

Wilma kan nu terug vallen op hun dochter en kleinkinderen, vlakbij in de buurt. Zeker, het zal pijn doen, maar er is zoveel moois aan herinneringen dat blijft.

Willy, het was een voorrecht om je te mogen kennen.