11/08/2014 10:32 - geplaatst door Marcel Dirks
Tot slot het relaas van de wedstrijden in de 125 cc van Lierneux. Brian Hsu nam revanche op Alvin Östlund die hem vorige week in Lommel aftroefde. Een Venezolaan – hij woont ondertussen al zes jaar in de VS, won het zilver voor Östlund.
Conclusie nummer één, na Lommel en Lierneux: wordt Brian Hsu de nieuwe Ken Roczen?
Thor!
Conclusie nummer twee: wordt het geen hoog tijd dat we inzake jeugdwerking de krachten bundelen over alle federaties heen. Ouders en rijdertjes: alle goede intenties ten spijt, met de beste te willen zijn rond de kerktoren, glijdt België binnen de kortste keren af van topper tot meeloper. Het gat tussen de toprijders die nu het WK mee bepalen en de subtop (or whatever) is nu al enorm groot. Sorry, maar het is niet anders. Bewijs mijn ongelijk. Back to business. David Herbreteau, René De Jong en Glen Meier reden het snelst in de A-kwalificatie. Brian Hsu, Max Engelen en Alvin Östlund deden dat in de B-reeks. Diga-rijder Thomass Sileika uit Letland opende maar na één ronde stelde de Duitser Hsu al orde op zaken. Sileika op twee dus voor Herbreteau (Frankrijk), Östlund (Zweden) en Josiah Natzke (Niew-Zeeland). De zaak leek al in ronde drie in de juiste plooi te vallen toen Östlund over Herbreteau ging. Maar er kwam een verrassing uit de achtergrond. Lorenzo Locurcio, Venezolaan, maar residerend in Cairo, Georgia (VS) reed in twee tijden (een valpartijtje deed zich voor) naar de kopgroep. Hij verwees uiteindelijk Herbreteau naar de vierde plaats. De 125 cc was eigenlijk de minst spannende klasse. In reeks twee kregen we gelijk dezelfde namen voorin, met Hsu weer als leider voor Herbreteau, Östlund, Sileika en Locurcio. Hsu was niet te pakken. Östlund deed een gooi naar het zilver, tot Locurcio het welletjes vond en Östlmund zelf even buiten de baan raakte. De Rus Ivan Baranov, ook vorige week al opgemerkt werd vierde. U merkt het zelf al, we spreken niet echt over de Belgen. Klopt, want ze kwamen nooit in het stuk voor. Ook de Nederlanders overigens niet. Nolan Cordens en Nathan Renkens scoorden een paar WK-punten. Cyril Genot bleef twee keer puntenloos. Beste Nederlanders, maar niet ver voor de onzen uit bleken Max Engelen (13de) en René De Jong (20ste ).
Conclusie nummer twee: wordt het geen hoog tijd dat we inzake jeugdwerking de krachten bundelen over alle federaties heen. Ouders en rijdertjes: alle goede intenties ten spijt, met de beste te willen zijn rond de kerktoren, glijdt België binnen de kortste keren af van topper tot meeloper. Het gat tussen de toprijders die nu het WK mee bepalen en de subtop (or whatever) is nu al enorm groot. Sorry, maar het is niet anders. Bewijs mijn ongelijk. Back to business. David Herbreteau, René De Jong en Glen Meier reden het snelst in de A-kwalificatie. Brian Hsu, Max Engelen en Alvin Östlund deden dat in de B-reeks. Diga-rijder Thomass Sileika uit Letland opende maar na één ronde stelde de Duitser Hsu al orde op zaken. Sileika op twee dus voor Herbreteau (Frankrijk), Östlund (Zweden) en Josiah Natzke (Niew-Zeeland). De zaak leek al in ronde drie in de juiste plooi te vallen toen Östlund over Herbreteau ging. Maar er kwam een verrassing uit de achtergrond. Lorenzo Locurcio, Venezolaan, maar residerend in Cairo, Georgia (VS) reed in twee tijden (een valpartijtje deed zich voor) naar de kopgroep. Hij verwees uiteindelijk Herbreteau naar de vierde plaats. De 125 cc was eigenlijk de minst spannende klasse. In reeks twee kregen we gelijk dezelfde namen voorin, met Hsu weer als leider voor Herbreteau, Östlund, Sileika en Locurcio. Hsu was niet te pakken. Östlund deed een gooi naar het zilver, tot Locurcio het welletjes vond en Östlmund zelf even buiten de baan raakte. De Rus Ivan Baranov, ook vorige week al opgemerkt werd vierde. U merkt het zelf al, we spreken niet echt over de Belgen. Klopt, want ze kwamen nooit in het stuk voor. Ook de Nederlanders overigens niet. Nolan Cordens en Nathan Renkens scoorden een paar WK-punten. Cyril Genot bleef twee keer puntenloos. Beste Nederlanders, maar niet ver voor de onzen uit bleken Max Engelen (13de) en René De Jong (20ste ).
