In principe, dus me veel als-en en indiens , zou Jeffrey Herlings opnieuw wereldkampioen kunnen worden na de eerste reeks in Tsjechië. Hoe we daar toe komen? Maak zelf een rekensommetje van de gemiddelde score die Herlings haalt, en die van de tegenstand minus Tonus, want out met een kapotte schouder. Mits die titel zou Herlings de handen vrij hebben om “iets anders” te kunnen doen. Want tegen deze superieure klasbak in de MX2 is niks te beginnen, en bijgevolg is de spankracht om de zege er vaak al na een halve ronde uit. Dus Jeffrey, please? Thor.

Men neme een holeshot, laat Jordi Tixier,Tim Gajser en Dylan Ferrandis wat betijen en de reeks is binnen. Gajser die alle het goede bevestigt, en Ferrandis die op zijn beurt ook over Tixier schuift en dat was het grote verhaal van de MX2, reeks 1. De rest zijn randverhalen zoals de mooie opmars van Valentin Guillod en Julien Lieber die eindelijk op niveau zit. Debutant Calvin Vlaanderen werd weliswaar op een ronde gezet, maar rolde toch heel wat certitudes op. Brian Bogers won zes plaatsen tegen vier voor Lars Van Berkel. Zelfs Mathias Plessers reed iemand voorbij. Voor wat betreft de tweede reekszege deed Herlings copy-paste van nummer 1. Met Butron, die  heel eventjes tegenpruttelde. Ook Damon Graulus zat voorin, maar hij kwam snel ten val en moest achteraan aansluiten. Gasjer, voorlopig nog net een maatje te klein reed weer naar een beredikke tweede plaats voor Tixier en Guillod. Tixier die weer goed bezig is en mits het wegbijven van Tonus wellicht volgende GP de tweede plaats pakt. Want Febvre liet toch weer een pakje punten schieten. De mannen van Jacky Martens, Tonkov en Febvre,  klokten in mekaars spoor af op vier en vijf. En Lieber? We zegden het al, eindelijk op niveau met een puike zevende plaats. Graulus zou nog mooi zeventiende worden terwijl de overige laaglanders ongeveer dezelfde resultaten als in reeks een lieten optekenen. De rentree van Christophe Charlier werd beloond met twee tiende plaatsen.