19/09/2014 17:48 - geplaatst door Marcel Dirks
Eddy Nuyts, ik denk ongeveer 58, van een goed jaar dus. Zoon van wijlen Tuur. -Tig maal IMBA kampioen, zowel bij de solo als bij de zijspannen. Nog later jarenlang actief in de GP’s Zijspannen. Voor enkele jaren nam hij deel aan het WK motorcross voor Politie & Brandweer een paar honderd kilometer boven New York. En hij kan het crossen niet laten. Besmette ondertussen ook zoon Kenny met het oldtimer virus. Hij reed mee in Farleigh Castle, doet relaas en U mag genieten op MXWORLD! U krijgt het integraal en onversneden.
Donderdag 12/09, ‘s morgens vertrokken we naar Engeland om er te gaan deelnemen in de prestigieuze internationale oldtimer motorcross op het bekende ex-GP circuit in Farleigh Castle op 13 en 14/09. 3 rijders van het VMX Maico Team Transverhaegen gingen er deelnemen. Namelijk Eddy Nuyts in de Twin Shock klasse +50. Kris Verhaegen en Jani Adamandopoulos in de Twin Shock klasse –50. In de late namiddag kwamen we er toe en zochten ons een plaats in het zeer drukke rennerspark. Vele teams waren al aanwezig. Daaronder enkele Engelse en ook buitenlandse teams met vrachtwagens van het formaat dat we op de GP tegenwoordig zien. Met een aantal speciaal geprepareerde motors voor een aantal zeer bekende gastrijders, o.a. uit de USA. Daarnaast vele standjes met kledij en attributen, onderdelen, enz. Enfin een bijzondere sfeer die de grote wedstrijden steeds uitstralen. Het parcours ligt op een heuvel met tamelijk harde ondergrond, hier en daar zelfs rotsachtig, maar op het andere deel is het dan weer overwegend gras. De zeer pittige helling en dito afdaling waarvoor de omloop gekend is waren ook voorzien natuurlijk. Het weer was goed. Droog met afwisselend wat wolken en zonnige periodes. Ongeveer 20° C. Enkel ‘s nachts en ‘s morgens werd het wat killig en klammig. De omloop lag er droog bij. Maar de Engelsen houden van modder en in droge omstandigheden zoals nu, werd de omloop overvloedig gesproeid, reeds vanaf donderdag en verder alle dagen. De klassen die vroeg moesten rijden (waaronder mijn groep) hebben het geweten, toen zij hun “motormodderklompen” terug moesten zuiver krijgen voor de volgende reeksen. Voordeel was dat er geen stof was. De omloop kwam er gaande weg bijzonder zwaar bij te liggen door het groot aantal rijders de beide dagen en was uiterst selectief. Er werden 10 klassen geprogrammeerd, met telkens een sterk internationaal deelnemersveld met een groot aantal rijders (tot wel 60) per klasse. Onder deze klassen 8 individuele, maar 2 met teams voor het landenklassement. Een MX Der Naties namelijk in de Twin Shock klasse en één in de Evo-klasse (of pré 90) zoals wij die in België noemen. In deze teamraces konden we een groot aantal nog zeer snelle en een aantal bekende rijders aan het werk zien. Het tempo lag bijzonder hoog. Trouwens alle klassen haalden een hoog niveau naar mijn mening. In de individuele klasse Twin Shock +50 eindigden de Belgen Jos Claessens en Jan Geboers respectievelijk 2de en 3de in de eindstand, na een sterke wedstrijd door beiden. Ondergetekende eindigde pas 17de, maar dit was voornamelijk te wijten aan een uitvaller in reeks 3, reeds in de eerste ronde in 5de positie, met een afgebroken schakelas. De andere reeksen eindigde ik 10de, 5de en 9de. Met een degelijke uitslag in reeks 3 zou ik 5de of 6de geklasseerd zijn. Jammer. De overwinnaar van de 4 reeksen en dus ook de totaalstand, was de gekende rijder Dough Doubach uit de USA. In de individuele klasse Twin Shock –50 eindigde Kris Verhaegen 3de na ook sterke reeksen, telkens in de top 3. Jani Adamandopoulos klasseerde zich in het peloton met een 29ste plaats. Niet slecht voor iemand die in feite nooit echte crosscompetitie heeft gereden en in dit deelnemersveld en op dit uiterst selectief parcours. De winnaar van de 4 reeksen hier werd eveneens een zeer gekende rijder uit de USA, namelijk John Dowd. De MX der naties Twin Shocks werd gewonnen door het team van Jan Geboers. In de MX der naties Evo eindigde het Belgische team van Danny Scheers als 2de na de Engelsen. In een aantal individuele klasses reden ook andere Belgen mee. Die reeksen heb ik niet gevolgd (te veel werk tussendoor aan de motor). Die uitslagen staan op My Laps. Ik dacht dat je ze ook al op MX World had gezet? Enfin weeral een bijzondere belevenis rijker. Maandag avond waren we terug in België en konden we terug aan het werk. In bijlage enkele foto’s. Er zijn er trouwens wel meer te vinden op internet en Facebook. Met vriendelijke groeten Eddy Nuyts Graag gedaan Eddy, als je straks (hopelijk binnenkort) toch met pensioen kan, dan mag je ons team vervoegen…..
Donderdag 12/09, ‘s morgens vertrokken we naar Engeland om er te gaan deelnemen in de prestigieuze internationale oldtimer motorcross op het bekende ex-GP circuit in Farleigh Castle op 13 en 14/09. 3 rijders van het VMX Maico Team Transverhaegen gingen er deelnemen. Namelijk Eddy Nuyts in de Twin Shock klasse +50. Kris Verhaegen en Jani Adamandopoulos in de Twin Shock klasse –50. In de late namiddag kwamen we er toe en zochten ons een plaats in het zeer drukke rennerspark. Vele teams waren al aanwezig. Daaronder enkele Engelse en ook buitenlandse teams met vrachtwagens van het formaat dat we op de GP tegenwoordig zien. Met een aantal speciaal geprepareerde motors voor een aantal zeer bekende gastrijders, o.a. uit de USA. Daarnaast vele standjes met kledij en attributen, onderdelen, enz. Enfin een bijzondere sfeer die de grote wedstrijden steeds uitstralen. Het parcours ligt op een heuvel met tamelijk harde ondergrond, hier en daar zelfs rotsachtig, maar op het andere deel is het dan weer overwegend gras. De zeer pittige helling en dito afdaling waarvoor de omloop gekend is waren ook voorzien natuurlijk. Het weer was goed. Droog met afwisselend wat wolken en zonnige periodes. Ongeveer 20° C. Enkel ‘s nachts en ‘s morgens werd het wat killig en klammig. De omloop lag er droog bij. Maar de Engelsen houden van modder en in droge omstandigheden zoals nu, werd de omloop overvloedig gesproeid, reeds vanaf donderdag en verder alle dagen. De klassen die vroeg moesten rijden (waaronder mijn groep) hebben het geweten, toen zij hun “motormodderklompen” terug moesten zuiver krijgen voor de volgende reeksen. Voordeel was dat er geen stof was. De omloop kwam er gaande weg bijzonder zwaar bij te liggen door het groot aantal rijders de beide dagen en was uiterst selectief. Er werden 10 klassen geprogrammeerd, met telkens een sterk internationaal deelnemersveld met een groot aantal rijders (tot wel 60) per klasse. Onder deze klassen 8 individuele, maar 2 met teams voor het landenklassement. Een MX Der Naties namelijk in de Twin Shock klasse en één in de Evo-klasse (of pré 90) zoals wij die in België noemen. In deze teamraces konden we een groot aantal nog zeer snelle en een aantal bekende rijders aan het werk zien. Het tempo lag bijzonder hoog. Trouwens alle klassen haalden een hoog niveau naar mijn mening. In de individuele klasse Twin Shock +50 eindigden de Belgen Jos Claessens en Jan Geboers respectievelijk 2de en 3de in de eindstand, na een sterke wedstrijd door beiden. Ondergetekende eindigde pas 17de, maar dit was voornamelijk te wijten aan een uitvaller in reeks 3, reeds in de eerste ronde in 5de positie, met een afgebroken schakelas. De andere reeksen eindigde ik 10de, 5de en 9de. Met een degelijke uitslag in reeks 3 zou ik 5de of 6de geklasseerd zijn. Jammer. De overwinnaar van de 4 reeksen en dus ook de totaalstand, was de gekende rijder Dough Doubach uit de USA. In de individuele klasse Twin Shock –50 eindigde Kris Verhaegen 3de na ook sterke reeksen, telkens in de top 3. Jani Adamandopoulos klasseerde zich in het peloton met een 29ste plaats. Niet slecht voor iemand die in feite nooit echte crosscompetitie heeft gereden en in dit deelnemersveld en op dit uiterst selectief parcours. De winnaar van de 4 reeksen hier werd eveneens een zeer gekende rijder uit de USA, namelijk John Dowd. De MX der naties Twin Shocks werd gewonnen door het team van Jan Geboers. In de MX der naties Evo eindigde het Belgische team van Danny Scheers als 2de na de Engelsen. In een aantal individuele klasses reden ook andere Belgen mee. Die reeksen heb ik niet gevolgd (te veel werk tussendoor aan de motor). Die uitslagen staan op My Laps. Ik dacht dat je ze ook al op MX World had gezet? Enfin weeral een bijzondere belevenis rijker. Maandag avond waren we terug in België en konden we terug aan het werk. In bijlage enkele foto’s. Er zijn er trouwens wel meer te vinden op internet en Facebook. Met vriendelijke groeten Eddy Nuyts Graag gedaan Eddy, als je straks (hopelijk binnenkort) toch met pensioen kan, dan mag je ons team vervoegen…..
