John Van Beek, zelfverklaard een van de betere, was op de Keiheuvel met zijn camera. En op zijn eigen manier bracht hij de bijna-eeuweling in beeld. 

Joh, noteer al vast volgend jaar.

Het hele verhaal kan je HIER volgen.

Update: laat nog even op zich wachten. Iemand zit in de shit (niet ik).

Ik heb weinig tijd (zin). Vanavond de kermis naast mijn deur af sluiten. Daarom alles in één oogopslag.

In Kampenhout VLM onder de vliegtuigen won Cedric Grobben de beide reeksen en ook de eindstand. Jens Van Meer was er twee keer tweede maar ook organisator Kenny Janssens stond na een enorm geslaagd weekend mee op het podium. Dieter Vromans was de beste kwartliter in de eerste reeks, maar werd toen close gevolgd door Brent Aerden. Die zette de tweede manche naar zijn hand en won de klasse voor Marnicq Lagrou en Kristof Scheynen.

Jorne Tytgat won de eerste MCLB-reeks in Wachtebeke voor David Segers en Greg Meulemeester. De tweede reeksuitslag was er nog niet.

De VMCF uitslag van Vechmaal was er wel, zonder Inters.

We hernemen na de kermis.

Foto: podium Wachtebeke, FB Segers.

Stektakel zat in de MXGP toen zich een kopgroep vormde met leider Jorge Prado, Jeremy Seewer, Maxime Renaux en Tim Gajser. Die had eerder de maat genomen van Febvre. Die leek te moeten lossen maar sloot toch weer aan. Vooral een moedige Seewer hing eer in de lucht dan op de grond, maar hij raakte niet voorbij Prado en achter hem zaten ze ook nerveus bezig. Want Gajser, nu ontspannen als na een goede gemakbeurt, zette Renaux een neus. en werd derde. Brent Van doninck was ondertussen uit de koers verdwenen (niet gezien waarom, sorry). Er hing van alles in de lucht, maar buiten wat close racing gebeurde er eigenlijk niks. De tandem Renaux-Febvre moest wat ruimte laten aan de drie voorin. In de slotminuut klitte weer alles bijeen binnen 3 seconden. En ze knalden. Eert pikte Gajser in op Seewer. Seewer pareerde, probeerde een dok in de rug van Prado te planten maar vergeefs. Drie ronden close racing leken geen oplossing te bieden. Tot de wereldkampioen voor zichzelf de opening maakt. Hij passeerde Seewer die fouten begon te maken  en rook dan plotseling de reeks- en eindzege. In bijna dezelfde inspanning flitste hij langs Prado naar de spits. Seewer probeerde ook een move op Prado maar beseft dat het over was. Gajsers won de reeks voor Prado en Seewer. Hiermee werd hij ook eindwinaar en Seewer wist zich ook zeker van zilver. 

We stevenen af op een onuitgegeven slot van het WK MX2. In de tweede reeks heeft de Fransman Tom Vialle middels een dubbele reekszege de voorsprong muur van Jago Geerts neer gehaald. Vialle was ook de beste in de slotreeks in St.Jean. Fel bevochten, want net zoals in de eerste reeks werd Vialle opgejaagd door Thibault Benistant. Daarachter zaten toen de startrook was opgetrokken nog Tom Guyon, Roan van de Moosdijk en Jago Geerts. Geerts kon pas na 12 minuten de kaap 'Moosdijk' ronden, maar trok dan wel meteen naar Guyon. Die leek hij op te peuzelen........ maar Jago kwam ten val. Onschuldig, maar de Yamaha was een paar seconden nukkig en zo werd Jago enkele heel belangrijke plaatsen terug geslagen.  Hij  zevende worden, maar het brons in de eindstand was zuur. Doro zijn dubbele zege is de opdracht van Vialle volbracht: gebruik het thuisvoordeel en knaag de achterstand weg. Benistant deed wat hij moest doen, maar helaas, het bracht geen oplossing. De rijders hebben nu een week vrij om in Afyonkarahishar in een hopelijk rechtstreeks duel uit te maken wie wereldkampioen wordt. 

Om de zege was er niet veel spanning. Jeremy Seewer is in vorm en pakt kopstart. Romain Febvre wil wel, maar wordt tot de orde geroepen door een van alle stress bevrijde wereldkampioen. Die er op zijn beurt niet in slaagt om Seewer echt pijn te doen. Behalve een laatste poging  in de laatste halve ronde, maar Seewer had nog over. Febvre bleef maar net buiten schot bij Prado en die had ook al niet veel overschot op Maxime Renaux. Glenn Coldenhoff werd vijfde maar kwam niet in het stuk voor. Jeremy Van Horebeek viel met ene blessure uit de race en Brent Van doninck zette alweer een puike tiende plaats neer.

Er gebeurde weinig en er gebeurde van alles in de eerste reeks in Saint-Jean d' Angely. Vermelden we dat Thibault Benistant, Tom Vialle en Jago Geerts zowat 90 procent van de race in mekaars wiel reden. Dat geen van de drie ook maar het verschil kon maken. Benistant kreeg het een paar keer warm, maar plooide niet. Jago, die eerst een paar obstakels had opgeruimd kon twee aanvallen plaatsen op Vialle: na 15 minuten en nog eens na 21 minuten. Zo bleef het tot op de finish, waar het verschil tussen de drie kopmannen boven de 4 seconden uit kwam.  Voordien nooit meer dan 3. We onthouden dat de voorsprong in het WK nu 13 punten bedraagt, in het voordeel van Jago. Liam Everts won een plaats en werd zevende. Florent Lamibillion scoorde zijn eerste WK-punten ......

In al ons gecijfer van gisteren vermelden we dat Rick Elzinga niet meee kon achterhaald worden door Lucas Coenen, de nieuwe nummer twee in de EMX250-stand. Uiteraard niet want Elzinga mocht zich na de eerste manche al kampioen noemen. Vandaag stond er een prestigestrijd op de agenda, en die werd gewonnen door landgenoot Lucas Coenen. Op een weergaloze manier schrijft hij  drie EK-wedstrijden na mekaar op een rij bij op het palmares.

Als derde gestart reed hij in een trek naar de leiding en dat was het! Maxime Grau zat op de tweede plaats voor Pietro Grazini en waren we twee sterke mannen kwijt. Want Yago Martinez en Andrea Bonacorsi lagen ongewild boven op mekaar. Prugnières zette de Italiaan aan de kant, maar hij werd op zijn beurt gepasseerd door Camden McLellan. Al maakte dat niks meer uit, want Toendel was verzekerd van zilver. Elzinga kon het niet veel meer schelen. Hij maakte de klus af.

Met nog twee proeven te gaan is de spanning te snijden in de 450. Vooral omdat Chase Sexton een steekje liet vallen in de eerste reeks op Budd's Creek. Hij werd pas zevende. Toen leek Eli Tomac de grote winnar te worden. Maar ook diens' fortuin keerde in de tweede reeks waar Eli pas vijfde wred en Sexton de reeks won. Eindwinaar werd de regelmatige Jason Anderson., voor Tomac en Ken Roczen. In de stand telt Tomac 1 punt voorsprong op Sexton. Anderson heeft nog een minieme kans.

Is de 'dash' er af bij de Lawrence Bros? RJ Hampshire en Jo Shimoda wonnen ieder hun reeksje in de 250, met de eindzege voor Hampshire. Jett werd derde, met een 2/3 score. Hunter deed het veel minder en werd pas negende. Jett blijft leider, mar Hunter wordt onderweg gepasseerd door Shimoda, die meteen zes punten uit loopt.

U vraagt zich af war de MX2-rijders zijn in Frankrijk. Wel ik stel vast dat in Budds Creek onder andere Guillem Farres en Mattias-Jorgen Talvikku mee reden. Als ik van Infornt was, zou ik  stillaan, dus vorig jaar al, eens beginnen met het voor de teams/rijders betaalbaar te maken en ze te belonen ipv te doen betalen. Is MX de enige spot waar je g rof moet betalen om mee te mogen doen?

Foto: RJ Hampshire.

Voor Lucas Coenen is het kampioenschap te snel gedaan. In de eerste reeks van de slotprof overrulede hij de tegenstand en won de eerste reeks? Hij schuift daarmee naar de tweede plaats, maar de slotreeks vanmorgen winnen volstaat niet meer om Elzinga nog te bedreigen.

Coenen volgde een drietal ronde de local Quentin Marc Prugnières. Die is niet meer uit de front weg te branden. Maar eens de Fransman aan de kant gezet trok hij het tempo verschroeiend op. Yago Martinez en Maxime Grau leken op een halve minuut tweede en derde te worden, maar  Prugnièrs  riep zijn landgenoot nog tot de orde. Elzinga nam geen risico en werd achtste. Cor Toendel daarentegen bleef puntenloos. Als Lucas morgen voor de Noor blijft is het zilver definitief voor hem. Sach startte niet wegs geblesseerd.

Hoe deze MX2 kwalificatie te omschrijven zonder iemand voor het hoofd te stoten? Puur cijfermatig dan. Met een minimaal deelnemresveld werd er van kiet gegaan. Vialle, Benistant en Tom Guyon spurtten weg. Geerts sloot aan en passeerde Guyon vrij snel.  Hij en Benistant probeerden Vialle bij te blijven. Na net 6 minuten wedstrijd kwam Jago ten val. Hij zou als elfde terug aan zetten. Vialle en Benistant waren incontournable, en Thibault dwong Tom tot een vlijmscherpe eindspurt. Ondertussen raakte Liam Everts in een perfect ritme, wat hem in staat stelde om van de zevende naar de derde plaats te rijden. Daarmee was hij sneller dan Guyon en Roan van de Moosdijk.  Geerts werd achtste. 

In de MXGP iets meer vertrekkers, maar ook met weinig wapenfeiten. Mitch Evans reed even voor  zijn kopman uit als tweede, ook Harri Kullas speelde met de groten mee. Maar na ronde twee lag alles muurvast. Romain Febvre raakte maar moelijk los van wereldkampioen Tim Gajser terwijl Jeremy Seewer iets meer terrein prijs gaf.  Calvin Vlaanderen excelleerde op het harde en werd vierde voor Glen Coldenhoff, die in de laatste ronde Kullas  passeerde. Van Horebeek en Van doninck reden als echte Belgen met mekaar op naar de dertiende en veertiende plaats.

Het nummer 3 van het VMCF magazine staat online. 63 pagina's dik en boordevol foto's verhalen en info.

Lezen? Natuurlijk! DIT is de link

Normaal was hij gisteren uw gastheer geweest op de Keiheuvel in Balen. Maar ook Léon ontsnapte niet aan het Covid-beestje en moest maandagmorgen de organisatie verwittigen dat hij smoorziek was en bijgevolg niet in staat was om de micro te vatten. Nu was dat voor KMC Mol geen drama, want met Frank Jansens en Eddy Wijnants was er kwaliteit genoeg voorhanden om dit op te vangen. Na 41 jaar achter de micro is het tijd voor wat anders.

Léon Van Gestel: “Ik was tot het besluit gekomen dat ik in Balen had willen vertellen dat het voor mij de laatste keer Keiheuvel zou zijn. Ik ben 67. Het wordt fysiek lastig om een volle dag aan de bak te moeten. Covid stak hier dus een stokje voor. Maar ik had al een paar organisaties toegezegd en zo moest ik dinsdag via de media mijn gedeeltelijk afscheid bekend maken.”

Maar de TV-presentator bij Play Sports, samen met Joël Roelants en Gert Vermersch, hangt de micro niet volledig aan de haak.

“TV is een ander medium. Het vergt voorbereiding op zaterdag, maar op zondag is het gewoon twee keer twee uur aandachtig blijven. We kregen ook de MX2 live op het scherm. Daar heb ik jaren voor gelobbyd. Fysiek is TV gemakkelijk te behappen. We zitten in een beschermde omgeving. Trouwens, we komen nu recent ook in beeld, na afloop van een GP. Nieuw voor ons en voor Play Sports. Ook team- of clubpresentaties zal ik met plezier doen. Zoals onlangs nog de Brad Lackey bijeenkomst, dat was nog eens een ervaring.”

MXWORLD: “Maar zijn er evenementen die je van commentaar blijft voorzien?”

“Ik heb een aantal organisaties zoals onder andere Markelo, Zuidbroek en Orp-Le-Grand mijn woord gegeven. Dat zijn clubs waar ik in de loop der jaren toch een band mee heb opgebouwd. Er zit trouwens nog een enorme verrassing aan te komen. Helaas nog top-secret. Onze zoon Bart is ondertussen ook actief, maar hij blijft low profile. En als hij belet is, wil ik graag over nemen op een regiocross in Nederland. Daar is er geen overaanbod aan reeksen zoals hier in Vlaanderen. Je bent er om 17.00 uur klaar.”

MXWORLD: “Bang voor het zwarte gat?”

“Welnee jong. Toen ik met pensioen ging heb ik daar – heel even - aan gedacht. Maar het leven is alleen maar meer hectisch geworden. Ik hou me bezig met MXWORLD.BE en dat is al zeker twee dagen werk in de week om die up-to-date te houden. Ongeacht wat ze me vragen, als het crossgericht is zal ik graag helpen. Ik speel ook nog basgitaar in twee rockbands, dus wekelijks repeteren. Bovendien doe ik af en toe nog een invalbeurt bij andere bands. Ik moet nog ongeveer 30.000 boeken lezen. Verder schrijf ik in de winter arrangementen uit voor basgitaar. En mijn muziekcollecties is echt giga. Bovendien ben ik – ik geef het toe – een beetje verslaafd aan social media. Ik kan er mijn hart luchten met onderbouwde kritiek. Ik ben altijd tot tegenspraak bereid. Ik durf zelfs de discussie aanjagen. Vaak is het al voorbij 22.00 uur, eer ik voor TV ga zitten. Ook wel omdat tot die tijd mijn madam over het ‘kaske’ mag beschikken. Ik ga zelden voor 02.00 uur te bed.”

MXWORLD: “Ga je het missen?”

“”Weet ik niet, dat zal moeten blijken. Het is tenslotte niet niks, 41 jaar achter je laten. En ik ben niet helemaal weg uit de sport die me enorm veel heeft gegeven, van mijn eerste cross bij BLM in Retie tot en met de laatste wedstrijden. Ik ben zonder enig diploma bij de TV geraakt. Daar ben ik trots op ook. En zo blijf ik gedeeltelijk op de eerste rij zitten.”

MXWORLD: “Sterke verhalen?”

“Nee, niet echt. Of eigenlijk elke wedstrijd, waar wel iets te beleven viel. Alleen, ik ben op zo’n wedstrijd vaak zo geconcentreerd bezig dat ik na afloop niet eens wist wie er gewonnen had. Dat kwam wat later wel weer terug in het geheugen. Belangrijk vindt ik dat ik geen enkele slechte ervaring heb mee gemaakt. Een keer dacht ik dat ze me een oor gingen aan naaien. Dat was bij een groots opgevatte Supercross in Arnhem. De Italiaanse organisator had de boel helemaal fout aangepakt. Hij wilde het op zijn Amerikaans doen. Een paar top Amerikanen tegen Romain Febvre en de winnaar Tim Gajser. Maar de Italianen moesten zelfs na afloop een beker gaan zoeken voor de winnaar. Hun programma sprak niet aan, begon veel te laat en was veel te snel gedaan. Ik had mijn stinkende best gedaan, in drie talen, maar ze lieten me aan mijn lot over. Tot ik tegen de secretaresse sprak van een paar Mac Books mee naar huis te nemen tot ze kwamen afrekenen. Afijn de baas kwam er bij en toen ik hem het verhaal vertelde van water bij de wijn, was het zo gepiept. Voor de rest ben ik overal correct behandeld.”

MXWORLD: Toch een anekdote graag om af te sluiten.”

“Allé vooruit dan, maar dan over momenten die me echt geroerd hebben. De eerste keer was dat toen ik de kinderen van Eric Geboers langs me had in 2018. Ik had een herinneringstekst opgemaakt, heel kort maar. Organisator Johan Boonen kwam vertellen dat de kinderen Maxine en Jeff op de cross waren. Ze kwamen naar de commentaarpost en ze gingen langs me zitten toen ik de tekst voor las. Je kon op de Heeserbergen een speld horen vallen. Een tweede feit gaat diezelfde richting op. Ik was als gastspreker gevraagd op de benefiet van Joël Roelants, na zijn ongeval. Ik ken Joël als iemand die zijn emoties niet gauw toont, maar op het podium zag ik hem breken, en ikzelf brak dus ook. Ook daar bleef het even oorverdovend stil. Dat we even later in dezelfde commentaar positie zaten lag voor de hand. Zowel bij Motors TV als nu bij Play Sports.”

Beelden zeggen vaak meer dan vele woorden. Getuige hiervan de foto's van KMC Mol huisfotograaf Kabouter Trek.

DIT is de link.

Je kan er van vinden wat je wil maar de rijders die gisteren in Hyvinkäa aan de slag waren hebben zich aan hun woord gehouden? Beide Interklassen telden ieder meer dan dertig starters. Mede door het  frisse zomerweertje werd de matige publieksopkomst van zaterdag dubbel en dwars ruimschoots goed gemaakt. De zogenaamde luchtbrug heeft ook gewerkt. Een Keiheuvel als vanouds dus.

En de dag begon met  twee verrassende winnaars. Maar dat leest U onder Thor, gebaseerd op een getuigenverslag.

HIER ook en link naar de reportage van RTV.

Monster Energy Yamaha Factory MX2 rijder Jago Geerts pakte in het Finse Hyvinkaa zijn vierde podium op een rij. De Balenaar vocht sterk terug na twee crashes in de tweede reeks. Jago staat nog steeds op kop in het WK, hij telt nu 15 punten voorsprong. Teammaat Thibaut Benistant, die veel last had van zijn schouder, finishte zevende.

Verder lezen onder Thor.

Credits: Fullspectrum.

Roan van de Moosdijk van het Nestaan ​​Husqvarna Factory Racing is tijdens de zestiende wedstrijd van het wereldkampioenschap MX2 in het Finse Hyvinkää op een vierde plaats geeindigd. Na een mooie strijd in de eerste manche met Kay de Wolf wist Roan achter hem te finishen op een vierde plaats. Vroeg in de tweede manche nam Roan de leiding in handen en reed perfect en breidde zijn voor sprong uit. Met nog een aantal ronden te gaan kwam Roan ten val en zakte terug naar de derde plaats. Daardoor miste hij het podium en moest hij genoegen nemen met de vierde plaats in het algemeen klassement via de 4-3 scores.

Roan van de Moosdijk: "Ik had een goede gate pick vandaag. Mijn start was niet al te slecht in de eerste manche en ik maakte al vroeg een aantal goede passes. Ik had moeite in het midden van de manche, omdat ik moet wennen aan de intensiteit. Waar begin ik zelfs met de tweede manche? Ik nam de leiding en deed gewoon mijn eigen ding. Ik leidde meer dan de helft van de manche, maar raakte een rand in een bocht en crashte. Ik ben boos op mezelf. Dit is wel een grote verbetering."

Voor de gelegenheid waren de JMS rijders op zondag aan de slag. Kabouter Trek was er ook en nam ze in de lens.

HIER klikken.

Van zolang Frankrijk in de IMBA actief was, kan ik me geen Franse zege herinneren. Maar vandaag was het prijs in Ohlenberg, waar Quentin Novak met twee reekszege's en een derde plaats de bloemen veroverde voor Ufolep. Phil Löb, de lokale rijder werd tweede voor Ilan Heirwegh. Die wordt wel IMBA Kampioen voor Novak. In de dagstand werd Brian Maes zevende, Max Colson 9de, Jannik Hansen 16, Kris Fleerackers 19de en Jens Desmet 20-ste.

Dertien GP-zijspannen kwamen zich  in Oostrozebeke met mekaar meten. Vanluchene-Robbie Bax domineerden de eerste reeks van start tot finish. Het duurde nochtans maar een ronde eer Etienne Bax-Cermak de tweede plaats over namen van Van Werven-Van den Bogaart. Ze kwamen, vijf seconden te kort. In de tweede reeks draaiden Bax-Cermak de rollen om en leidden voor Sanders-Rostingt met Vanluchene-Bax nu als derde, en na een ronde op twee. Maar de kwartliter kloof kon niet dicht gereden worden. Bij de 'gewone' zijspannen wonnen Delmotte-Valke voor De Cocq-De Vijlder en Soetaert-Bekaert. Meer dan 100 zijspannen waren naar Oostrozebeke afgezakt.

De opkomst bij de Inters was een flink stukminder. Jorne Tytgat won van Greg De Meulemeester en Maarten Govaert en de andere acht.

De nationalen en de inters werden in Attenhoven bij mekaar gezet. De eindzege ging wel naar Matteo Puffet, maar een klusje was dat niet. Puffet won reeks een voor Jasper Van De Mierden en Jonas Salaets. Nadat Weiger een poos mee voorin draaide. In de tweede reeks was de zege voor David Foguenne die na een val in de eerste reeks van de laatste naar de zesde plaats reed. Puffet was pas vijfde, maar slaagde er toch in om Patrick Capellen en Van Der Mierden te passeren en zo de eindzege te pakken. Weigert won de kwarliter klasse voor Ludovic Bral.

Matteo Puffet by Jo Nijs.